In het voorjaar van 2019 is er op Bousquet een periode van tien dagen geweest waarin we ons hebben bezonnen op de betekenis en de toekomst van Bousquet. De deelnemers aan deze periode werden uitgenodigd om dagelijks een aantal gedachten en ervaringen op te schrijven en deze bijeen te brengen. Het bleek een waardevolle bundeling te worden vol van creativiteit en aanrakingen die kunnen bijdragen aan de toekomst van deze plek.
Hieronder staan enkele enkele van de overwegingen die voor deze website van toepassing zijn. Ze zijn geplaatst zonder verder commentaar. In een andere tekst gaan wij zelf in op de ontwikkelingen rond Bousquet en in de nabije toekomst hopen we meer informatie en gedachten hierover te kunnen plaatsen.
Een bloemlezing uit de verzamelde reacties:
‘Ik liep de meditatieruimte uit naar de boomgaard, richting de zonsondergang en besefte zo diep: deze plek is zo van wezenlijk belang, die kan en mag niet verloren gaan. Er moet een plek zijn waar mensen kunnen voelen dat ze gedragen worden en daar vanuit weer kunnen dragen wat er in hen is gelegd.’
‘De inhoudelijke functie en betekenis van Bousquet is vooral de kracht van de inkeer, en gebed en eenvoud. Voor mij het wakker maken en bewust zijn dat alles rust in God.’
‘De Roep waar Paulus over spreekt, die gaat liefdevol over de aarde. Het is geen prikkel tot het redden van de mensheid. Het gaat dieper. Het gaat onszelf aan. Nu dat echt gebeurt, ben ik doodsbang. Nu ik dat wat ik van binnen altijd al voelde echt ontmoet, word ik bang. Veel verlies van houvast.’
‘Elke centimeter van Bousquet ademt zorg en liefde voor
alles en iedereen die hier een poosje of langere tijd verblijft.
Als ik hier rondloop en ik verwonder me en word stil van deze mooie schone
plek, kan ik mij dan voorstellen dat die plek verloren zou kunnen gaan?’
‘Hier is de relatie mens – natuur – schepping en Schepper heel direct voelbaar en zichtbaar. Daardoor is de aanraking ermee veel dichterbij en ervaarbaar, en dat is kostbaar in deze tijd van drukte.’
‘Het doet mij heel zeer dat wij zo slecht voor de aarde hebben gezorgd en dat wij niet meer weten hoe we in eenheid en verbinding met de aarde kunnen leven, met zorg voor alles wat Leeft.’
‘Als de aarde Gods akker is, dan krijgen wij hier de kans om tot wasdom te komen, om te oefenen en te leren.’
‘Er is geen betere plek in de wereld om de bewustwording aan te gaan dan Bousquet. Hoe kan ik blijven staan en groeien in de essentie van deze tijd?’
‘In Nederland heb ik teveel ontsnappingsroutes, hier komt alles bloot te liggen.’
‘Bousquet heeft mij de levenslessen gegeven waar ik altijd diep naar verlangd heb. De afstand en het helemaal los zijn uit je vertrouwde leefomgeving en de dagelijkse beslommeringen, evenals de reis, hebben een functie.’
‘Ik verlang er zo naar wakker te worden, echt wakker. Het bestaan in al haar diepte te mogen ervaren. Bousquet is voor mij altijd de plek geweest waar dit steeds dieper voelbaar wordt.’
‘Misschien ben ik éénkennig maar voor mij is Bousquet een unieke plek en betekenis. Ik voel mij bevoorrecht dat ik in mijn leven mocht zien dat kwetsbare processen zich hier openbaren, zowel van mijzelf als van anderen.’
‘De kern van Bousquet is de uitnodiging om ons te verbinden met de Geest Gods die elke dag weer op een nieuwe manier tot ons spreekt.’
‘Bousquet zou alleen door kunnen gaan als zij niet alleen gedragen hoefde te worden door Paulus en Nicolette. Dan zie ik dat deze manier van leven geleefd wordt door een grote groep mensen die afwisselend en binnen hun vermogen hier wonen en mediteren, de noodzakelijke werkzaamheden en onderhoud doen. Eerbied voor de schepping hier léven met het accent op ‘zijn’, meer dan alleen hebben en doen. Verbondenheid met elkaar is inspirerend en nodig.’
‘We mogen niet blijven hangen aan Bousquet. We ‘moeten’ door alsof we voor een poort staan. Bousquet is als een moederschoot.’
‘Lieve tochtgenoten, laten we verder durven trekken. Elkaar bemoedigen in ieders eigen proces van ik en mijn Schepper. Wordt vervolgd!’