Oorlog

Oorlog was er altijd en zal er altijd zijn zolang we niet verstaan wie we als mens zijn. Verstrikt in macht en onmacht, angst voor verlies en zekerheid zoekend door de ander de baas te moeten zijn, hangen we allerlei theorieën en doctrines aan. De machten van de natuur leven we allemaal en zolang er blindheid is geven we deze machten vorm, zonodig ten koste van onze omgeving.

Het is diep verdrietig en wanhopig makend dat we in staat zijn om te doen wat al even dreigde en vandaag begonnen is. Het treft direct onze bestaansgronden en bestaanszekerheid. Ieder van ons wordt er door een eigen wijze door aangeraakt.

Er is ruimte in de wereld voor oorlog. Wellicht merkwaardig om het zo te zeggen maar wij mensen leven deze krachten en geven ze vorm. Er is niet alleen maar een kwade, boosaardige partij en een goede liefdevolle partij.
Laten we de ruimte maken voor het besef dat de oorlog in elk mens zelf begint zolang hij of zij de eigen belangen bevecht boven die van de ander. De erkenning is nodig dat we dat allemaal doen omwille van de eigen zekerheid en het voortbestaan.

Hoe groot was de boodschap van Christus toen hij sprak dat we het zwaard moeten wegbergen omdat we er anders door omkomen. Nee, Hij bedoelde niet alleen het fysieke verlies. Het diepste omkomen is dat we het contact met ons innerlijk verliezen door de verblinding van haat en geweld.

Ik ben geen politicus en geen militair, ik schrijf dit niet om een maatschappelijke oplossing voor deze dag te bedenken. Wel schrijf ik dit omdat ik weet dat de enige ommekeer van deze krachten in onszelf ligt. De oorlog woedt, ook in onszelf in alles wat we beleven aan angst en woede, verdriet en haat.

Wat is vrede? Dat we elkaar niet in de haren vliegen? Dat we onze broeders en zusters niet kwaad zullen doen met bommen en tanks? Een dergelijke vrede kan altijd knappen en de spanning komt eruit als bij een zweer.
De enige echte vrede is de weg die we innerlijk gaan. De inzet om deze weg te gaan verandert de wereld in ons, laat ons steeds meer vanuit een innerlijk centrum schouwen naar wat is, wetende dat wat in God geborgen is nimmer vernietigd kan worden.

Het klinkt confronterend maar lichamen kunnen worden gedood. Volkomen onaanvaardbaar is dat. Niemand heeft het recht de ander welk kwaad dan ook aan te doen. Toch is het doden van een mens niet hetzelfde als de dood voor een mens. Voorbij alle gruwel ligt dat wat Jezus ons toonde aan oneindigheid van bestaan. Een bestaan dat vandaag in ons ontdekt en geleefd kan worden.

Beperk de tijd die je besteedt aan het volgen van de media. Er is al genoeg zorg. Wat de wereld nodig heeft is de afstemming op een andere nieuwsBron. Dat is het nieuws dat de mens rust in God, al of niet verblindt en verdoofd door woede, macht en haat.

Neem de tijd voor je gebed en je meditatie, al tolt je hoofd en ben je mogelijk hogelijk ongerust en angstig. Dat is niet alleen de angst van jou maar de wolk die over de wereld en vooral Europa gaat.
Jouw nieuwsBron is er één die geen oorlog kent en geen vrede, die niet afhankelijk is van politieke en militaire middelen en de keuzes van mensen. Ze is en is de volledige openbaring van wat Christus gaf.

Daarom wil ik zeggen: Heb moed en vertrouwen. In het licht van God blijf je niet alleen zelf in je bewustzijn bewaard maar help je ook al degenen die hier en aan ‘gene zijde’ zo de weg kwijtraken in hun verwarring en angst.
Het ontwaken in deze essentie leidt tot een wording op aarde van een vrede die echt is en niet gevormd wordt door een wederzijdse afschrikking. Die vrede begint in ieder van ons en niet ergens anders.

Zoals veel meditaties uit de meditatiecyclus al eindigden:

Christus ontferm U.