Informatie en wat deelnemers erover zeggen…
Informatie
Om de dag wordt er een bezinning op de website geplaatst. Daarin belichten we de essentie van wat Christus ons bracht. We zien daarbij hoe er sprake is van een tijdloze allesomvattende benadering die geheel ons bestaan aangaat.
De bezinningen vormen door hun geleidelijke opbouw een stapsgewijze weg naar binnen. De deelnemers kunnen daarbij persoonlijke reacties plaatsen.
Wanneer je wilt deelnemen, kun je dat via de e-mail laten weten.
De kosten? Je financiële draagkracht is je uitgangspunt. Van daaruit bepaal je de eigen maandelijkse bijdrage. Als minimum vragen we € 7,50 per maand om zo iedereen de mogelijkheid te geven om deel te nemen. De rest bepaal je zelf.
Wil je deelnemen? Stuur dan een e-mail aan:
p.rijntjes@gmail.com
Ik zie het voor me als dat ik in dit ene ‘splitmoment’ alleen mijn eigen (gespiegelde) wereld zie en ervaar. Waarin weliswaar een oneindig aantal andere
(ervarings en beelden)werelden die van mij doorkruisen maar wat toch niet mijn cq ‘gelijke’) werelden zijn. Het volgende luttele ‘moment’ gebeurt dit weer, een nieuwe doorkruising en ontmoeting met een oneindig aantal/variatie en differentiatie, aan mogelijke beeldenwerelden. We denken wellicht dat we in een gemeenschappelijk universum zitten maar misschien is er alleen maar elk moment weer ‘alleen’ dat eigen gespiegelde universum met mijn geïdentificeerde beelden. Totdat al die beelden en identificaties bewust doorleefd zijn geworden en de spiegel volkomen helder is zodat er niets meer aan vast kleeft?? Al kan ik me daar eigenlijk niets bij voorstellen. Zomin als ik me kan voorstellen dat het eigenlijk achter elk moment verborgen ligt en toch zo oneindig ver weg lijkt te liggen van wat mijn ik nu beleeft, behoef en aan vast wil klampen. Of toeval daar ook (niet) een onderdeel van uitmaakt, twijfel ik over. Misschien afhankelijk van wat je verstaat onder ‘datgene wat je toe-valt’?
Daarnaast, het is maar een wiskundig en daarmee heel beperkt klinisch beeld maar eigenlijk probeer ik bovenstaande te vangen in het beeld van een oneindig aantal lemniscaten die door één punt gaan. Maar elk miniem punt op die lemiscaten vormt weer opnieuw een oneindig aantal lemniscaten cq ‘beeldenwerelden’. Een fractal. Mijn ik heeft behoefte aan (houvast in) abstractie wellicht omdat het anders te groot, onbeGrijpelijk en vormloos is.
Het verwondert mij elke keer hoe diep de woorden van jullie binnenkomen waardoor ik mijzelf steeds weer een stukje helderder mag zien.
Dank dat jullie doorgaan met de teksten en deze met ons willen delen🙏
Ik vind de bezinningen recht door zee en heel waardevol.
Ze houden me bij de les en ik zie mijn perspectief steeds veranderen.
Ik doe van harte mee aan het vervolg.
Graag ga ik het komende jaar weer mee op reis! De waarde is groot, het werk gaat voort.
Het innerlijke speelveld verandert. Angsten vallen weg waardoor acceptatie, overgave een kans krijgt. Of andersom… Daardoor kan het stromen en lekt het zware helemaal weg en komt het licht tevoorschijn waardoor een basisvertrouwen groeit. Heling. Helderheid. Verzachting.
Dank jullie wel voor de inspiratie!